Premier: Powstanie w getcie to jeden z wielkich heroicznych aktów niezgody na zło

„Już w 1939 roku osamotniona Polska też mogła jedynie zadać straty i opóźnić marsz armii totalitarnych reżimów, od zachodnich i wschodnich granic niosących mord i zniszczenie. Unicestwiane polskie państwo żyć potem mogło wyłącznie w podziemiu, na uchodźstwie i w sercach prawych ludzi. A zawsze serca te były przy każdym, kto toczył bój z niemieckim okupantem ” – podkreślił szef rządu.

„Były przy bohaterach każdego z gett, przy Romach, którzy parodniowy heroiczny opór stawili na terenie warszawskiej +Gęsiówki+, przy toczących nierówną walkę w tysiącach innych miejsc. Polskie serca nigdy nie zapomną Bohaterów walki ze wspólnym wrogiem. I nigdy nie zapomną biało-czerwonej flagi, za którą każdemu wtedy groziła śmierć, a która w kwietniu 1943 roku powiewała nad walczącym Gettem” – dodał premier.

Powstanie w getcie warszawskim wybuchło 19 kwietnia 1943 roku i było największym żydowskim zbrojnym zrywem przeciwko Niemcom w trakcie II Wojny Światowej. Było aktem bohaterskiego sprzeciwu wobec tragedii narodu żydowskiego, której istotnym rozdziałem była rozpoczęta kilka miesięcy wcześniej, 22 lipca 1942 roku, akcja likwidacji warszawskiego getta. Młode kobiety i mężczyźni, którzy wciąż pozostawali na terenie zamkniętej dzielnicy wybrali śmierć z bronią w ręku, zamiast komory gazowej Treblinki. Powstanie zakończyło się 16 maja 1943, kiedy to Niemcy wysadzili w powietrze Wielką Synagogę na Tłomackiem i zrównali z ziemią resztę getta.

W nierównej, trwającej prawie miesiąc walce, słabo uzbrojeni bojownicy Żydowskiej Organizacji Bojowej i Żydowskiego Związku Wojskowego stawili opór oddziałom SS, Wehrmachtu, policji bezpieczeństwa i formacjom pomocniczym. W tym czasie Niemcy zrównali getto z ziemią, metodycznie paląc dom po domu. (PAP)

autor: Mateusz Roszak