– „Zieja” został wyprodukowany przez Wytwórnię Filmów Dokumentalnych i Fabularnych w koprodukcji z Telewizją Polską, przy współfinansowaniu Polski Instytut Sztuki Filmowej oraz Miasta Lublin – czytamy w informacji prasowej. Jak podkreślają producenci, jest to „szeroki, epicki obraz wędrówki przez historię Polski XX wieku”.
– Przewodnikiem w tej podróży jest charyzmatyczny, mądry, bezkompromisowy ksiądz Jan Zieja – podkreślono.
Akcja produkcji toczy się m.in. w roku 1977, kiedy komunistyczna bezpieka wzywa na przesłuchanie 80-letniego wówczas ks. Jana Zieję, współzałożyciela Komitetu Obrony Robotników. Po rozmowach z funkcjonariuszem SB bezkompromisowy duchowny wspomina dotychczasowe życie naznaczone najważniejszymi wydarzeniami polskiej historii XX wieku: wojny polsko-bolszewickiej, kampanii wrześniowej 1939 r., Powstania Warszawskiego, a następnie początków Komitetu Obrony Robotników, którego był współzałożycielem.
Ksiądz Jan Zieja to posągowa postać polskiego katolicyzmu – kapelan Legionów z okresu wojny polsko-bolszewickiej, uczestnik kampanii wrześniowej, po zakończeniu której pełnił funkcje pełnił funkcje duszpasterskie w organizacjach konspiracyjnych: przy Komendzie Głównej AK, Szarych Szeregach oraz Batalionach Chłopskich. Współpracował także z Radą Pomocy Żydom „Żegota”, której dostarczał katolickie metryki chrztu dla ukrywanych osób. W trakcie powstania warszawskiego został kapelanem walczącego na Mokotowie pułku „Baszta”. Po upadku powstania trafił do obozu przejściowego w Pruszkowie, a następnie został wywieziony na roboty do Niemiec.
Po wojnie trafił na Ziemie Odzyskane. W latach 1945-49 pełnił rolę kapelana w Słupsku, gdzie zainicjował powstanie pierwszego i przez długi czas jedynego pomnika Powstańców Warszawskich. Na początku lat 50. wrócił do Warszawy, gdzie osiadł na stałe zajmując się pracą pisarską i duszpasterską, wspierając przy tym ruchy obywatelskie. Był sygnatariuszem słynnego Listu 59 protestującego przeciwko zmianom w Konstytucji PRL, jednym z założycieli Komitetu Obrony Robotników, a także Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela. Wspierał także działalność NSZZ „Solidarność”. Zmarł 19 października 1991 roku w Warszawie.
