8 stycznia 1951 roku Polska Republika Ludowa uchwaliło ustawę „o przejęciu aptek na własność Państwa”. „Właściciele (dzierżawcy) aptek będący farmaceutami obowiązani są z dniem wejścia w życie ustawy do objęcia pracy w aptece na stanowisku wyznaczonym im przez zarządcę państwowego” – brzmiał art. 10.
Przymusowo pozbawieni własności aptekarze – stawali się też pracownikami przymusowymi, kolejny artykuł ustawy zawieszał bowiem na rok prawo rozwiązania stosunku pracy.
Państwo przejęło zapasy i wyposażenie aptek, ale także patenty, licencje, znaki towarowe, ale już niekoniecznie zobowiązania podatkowe właścicieli i dzierżawców. Te mogły być umorzone dopiero za zgodą Ministerstwa Finansów.
Upaństwowienie aptek „przez wzmożenie dyscypliny pracy usprawnią zaopatrzenie ludzi pracy w lekarstwa”, głosił propagandowy artykuł w Gazecie Zielonogórskiej.
Apteki stały się oddziałami Centrali Aptek Społecznych.
