Tematyka telefonów i SMS-ów wysyłanych przez oskarżoną do męża dotyczyła opieki nad dziećmi i alimentów, nie sposób więc bez wątpliwości stwierdzić, że doszło do przestępstwa nękania – ocenił Sąd Najwyższy, przekazując sprawę skazanej kobiety do ponownego rozpoznania. Tym samym uwzględnił kasację RPO.
Kasację od wyroku złożył latem zeszłego roku Rzecznik Praw Obywatelskich. Jak wskazywał, orzekać w trybie nakazowym sąd może jedynie wtedy, gdy okoliczności czynu i wina oskarżonego nie budzą wątpliwości. „W tej sprawie tak nie było. Kobieta co prawda przyznała się do zarzutów, ale z lektury jej zeznania wynika, że po prostu kontaktowała się z mężem w sprawie dzieci, rozliczeń domowych i alimentów. A to nie wyczerpuje znamion nękania” – pisał Rzecznik w sierpniu ub.r.
Jak relacjonował okoliczności tej sprawy RPO – opiekująca się dziećmi kobieta telefonowała do mężą, wysyłała mu SMS-y, pytała o alimenty. Mężczyzna uznał to za nękanie i skierował sprawę do sądu. Sąd rejonowy wydał natomiast wyrok na podstawie protokołu przesłuchania kobiety i wydruków fragmentów SMS-ów.
Tymczasem wydruki te – jak wywodził RPO – także nie były jednoznaczne i pojawiały się pytania, czy nie był to „po prostu ślad kontaktu między rozwodzącymi się małżonkami w celu załatwienia niezakończonych spraw przeszłych, ale i bieżących, które bezsprzecznie występują między rodzicami wspólnych dzieci”.
Argumenty kasacji w końcu kwietnia podzielił SN. Wskazał, że oskarżona kobieta co prawda „werbalnie przyznała się do zarzucanego jej czynu, jednak ze złożonych przez nią wyjaśnień wynika, że w istocie przyznała się tylko do zachowań polegających na telefonowaniu i wysyłaniu wiadomości tekstowych do pokrzywdzonego z powodu trudności w uzyskaniu od niego świadczeń alimentacyjnych”.
„Przy ocenie zachowania oskarżonej nie można pominąć, że ona i pokrzywdzony byli małżeństwem w toku sprawy rozwodowej, rodzicami trojga małoletnich dzieci, nad którymi opiekę sprawowała matka. Ze szczątkowej treści wiadomości tekstowych można wywnioskować, że w przeważającej mierze dotyczą one zagadnień dotyczących wychowywania i opieki nad dziećmi, problemów dnia codziennego, kwestii finansowych, co szczegółowo, z powołaniem poszczególnych wiadomości, wykazano w kasacji, sugerując, że są nie tyle dowodem popełnienia przestępstwa przez oskarżoną, ile jej kontaktów (…) inicjowanych w celu załatwienia spraw, które występują pomiędzy rodzicami wspólnych, małoletnich dzieci” – wskazał SN w uzasadnieniu orzeczenia cytowanym w komunikacie Biura RPO.
W związku z tym – jak poinformowano na stronie Rzecznika – „uchylono zaskarżony wyrok i sprawę przekazano do ponownego rozpoznania sądowi rejonowemu, który skieruje ją na rozprawę i wyda końcowe orzeczenie po rzetelnym wyjaśnieniu wszystkich istotnych okoliczności”. (PAP)
Autor: Marcin Jabłoński
